Het zit er bijna op

Vrijdag 07.05.2010

Rustige dag. Uitgeslapen en met de kinderen spelletjes gedaan. Van Rajesh kreeg ik te horen dat het raften van morgen niet doorgaat. Daar had ik al rekening mee gehouden.

In het late journaal van 23.00 uur kregen we te horen dat de acties voorlopig zouden worden opgeschort.

Zaterdag 08.05.2010

In de ochtend begonnen met de koffer vast in te pakken en in de middag, na de stortbui, besloten Laura en ik met de bus naar Bhaktapur te gaan, ook bekend als “the City of Rice”. Het is de derde koningsstad van KTM. Het is een stad waar de tijd is blijven stil staan. Huisjes nog in originele staat, oude traditionele handarbeid, pottebakkers, houtsnijwerk en wevers.

Verder staat Bhaktapur bekend om zijn yoghurt:  juju dhau, the king of curds.

On potters’ square waar vele potten in de zon liggen te drogen en even veder op vind je de Nyarapola Temple.

Deze tempel bestaat uit 5 delen en is 30m hoog. Het is niet alleen de hoogste tempel van Nepal maar ook  een van de beste exemplaren van traditioneel Newari architectuur.

Op Durbar Sq staan er niet zoveel tempels als op Patan’s Durbar Sq.  Opvallend is de Gouden Poort en het paleis met 55 ramen.

Bij Sunny Restaurant de yoghurt uitgeprobeerd. Nou….. dat was echt lekker!

Na deze bijzondere wandeling naar huis gegaan om Bandana te helpen met momo’s maken. Deze keer de vegetarische versie.

Dat wordt weer smullen!!

In de avond kreeg ik te horen dat zondag 09.05 het raften zal plaatsvinden, echter ik had er geen zin meer in. Zo vlak voor vertrek, wetende dat je met de bus een groot gedeelte van de “leuke weg” ( maar niet heus) naar Pokhara moet afleggen voor  3 uurtjes raften en dan met een lokale bus terug naar KTM. Reistijd zou langer zijn dan het raften op zich.

Ik besloot laat in de avond, na lang denken, niet mee te gaan. Heb ik nog iets achter de hand voor een volgend bezoek.

Zondag 09.05.2010

Uitgeslapen; was best moe. In de middag even naar Thamel geweest. Het verkeer bleek een nog grotere chaos omdat de demonstranten het niet eens waren met het opschorten van de acties. Ben ik even blij dat ik niet ben gaan raften!!

In de avond verder inpakken.

Maandag 10.05.2010

Niet veel bijzonders. Spelen met de kinderen en gezellig kletsen met Bandana. In de middag begonnen we met het afscheidsdiner. Ik had gekozen voor kip, die ik onder het wakend oog van Bandana zou bereiden. We maakten nog rotie met aardappelvulling en Laura leerde van mij hoe ze die voorzichtig moest uitrollen zonder gaten te maken.

Rajesh had Nepal Ice bier gehaald en Laura maakte appelkruimeltaart.

Mijn Nepalese kookkunst werd goedgekeurd en ik kreeg het advies mijn terugreis af te zeggen.

Het was een gezellig samen zijn. Ik zal het zeker missen. Geen kopje thee id ochtend op mijn kamer en geen uitgebreid avondeten die klaarstond als ik thuis kwam.

Dinsdag  11.05.2010

Helaas! Er is een tijd van komen en ook van gaan. Om 07.00 afscheid genomen van de familie hetgeen gepaard ging met de nodige tranen. Ik kreeg van Rajesh een Tika op mijn voorhoofd en hij prevelde een gebed. Wenste mij alle goeds en vooral een goede reis.

Van Bandana kreeg ik een beeldje van Ganesh, god van geluk en van de kinderen kreeg ik 3 roosjes.

Alles ging voorspoedig op het vliegveld. Ik kon alleen mijn koffers niet doorlabelen naar Amsterdam omdat ik de airport van Dehli zou verlaten. Mijn volgende vlucht was voor middernacht gepland, dus ging ik terug naar het hotel (Karat 87)

Eenmaal in de lucht…… ja hoor. Ik kreeg de bergtoppen van de Himalaya voor het laatst te zien. Als dat geen afscheid is? Zo erg mooi!

Dag bergen, tot heel gauw.